کد مطلب:29714 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:105
آن دو بر سرِ كودك، نزاع كردند و داوری پیش علی علیه السلام آوردند. علی علیه السلام به نام آن دو نفر، بر سر كودك، قرعه انداخت و قرعه به نام یكی از آن دو درآمد. پس، كودك را فرزند او شمرد و نصف قیمت كودك را بر عهده او گذاشت - چون آن زن، برده شریكش هم بود - و گفت:«اگر می دانستم كه شما دو نفر، پس از اقامه حجّت بر حرمت آن، به این كارْ اقدام كرده اید، شما را به شدّتْ مجازات می كردم». این داوری به پیامبر خدا رسید. [ پیامبرصلی الله علیه وآله] آن را تأیید كرد و حكم به آن را در اسلام، امضا نمود و گفت:«سپاس، خدایی را كه در بیان ما اهل بیت، كسی را قرار داد كه به راه و روش داوودعلیه السلام در داوری، داوری می كند».[2].
5729. الإرشاد - در یادكرد علی علیه السلام، پس از آن كه پیامبر خدا وی را به یمنْ اعزام كرد -:دو نفر كه به طور مساوی، كنیزی را مالك بودند، از آن جا كه تازه مسلمان بودند و احكامِ دین و [ از جمله، ] حرمت مجامعت دو نفر با یك كنیز در یك پاكی[1] را نمی دانستند، در یك پاكی، با وی مجامعت نمودند و در نتیجه كنیز، باردار گشت و پسری به دنیا آورد.